Η Ελλάδα δεν θα βγει από το ευρώ. Ο Ντράγκι δεν θα το επιτρέψει.
Κακώς λοιπόν οι Έλληνες τρομοκρατούνται από την ιδέα.
Σίγουρα, μετά τις εκλογές της 17/6, θα προκύψει κάποια συνεργασία κομμάτων που τάσσονται υπέρ της δανειακής συμφωνίας.
Ότι και να γίνει, θα υπάρξει κάποιος συμβιβασμός, μετά από μια σκληρή αναμέτρηση.
Η όποια εμπιστοσύνη στις αγορές έχει απομείνει στη ευρωζώνη θα διαλυθεί, και οι αυξομειώσεις των σπρεντς θα επαναληφθούν
στην Ισπανία, στην Ιταλία και στη Γαλλία.
Η Eυρωζώνη τελείωσε οριστικά. Και επειδή αν τελειώσει η ευρωζώνη, τελειώνει και η ΕΕ, η 70χρονη σχεδόν συνεργασία Γαλλίας-Γερμανίας φτάνει στο τέλος της. Μπορεί να μην συμβεί αμέσως, μπορεί να χρειαστούν κάποιοι μήνες, αλλά το τέλος είναι αναπόφευκτο.
Στο εξής, ότι συμβεί, bank-runs, ελλείψεις φαρμάκων, ακόμη και πραξικοπήματα, θα καθοριστούν από την στάση των Γερμανών.
Αυτό είναι δεδομένο, αφού η Γερμανία είναι η κυρίαρχη οικονομική δύναμη, με ένα πανίσχυρο τραπεζικό σύστημα και ένα εκλογικό σώμα που δεν συγχωρεί.
Το Der Spiegel έχει εδώ και κάποιο διάστημα υιοθετήσει μια ελληνοφοβική στάση, μαζί με την Bild Zeitung και κάποια άλλα έντυπα.
Ο μεγάλος φόβος των Γερμανών είναι μη τυχόν και παρασυρθούν σε καταστάσεις πληθωρισμού. Και οι φόβοι αυτοί θα αυξάνονται όσο η ΕΕ δεν παίρνει μέτρα.
Η μόνη λογική επιλογή που έχει τώρα το Βερολίνο, είναι να φύγει η χώρα από το ευρώ.
Σίγουρα, οι Γερμανοί, ως μεθοδικοί που είναι, το έχουν ήδη μελετήσει, και σίγουρα, επειδή ακριβώς είναι Γερμανοί, αν το κάνουν, θα το κάνουν οργανωμένα.
Το Blitzausgang μπορεί να ξεκινήσει ανά πάσα στιγμή.
Μόλις ο Ολάντ άρχισε να μιλάει για ευρωομόλογα, που οι Γάλλοι τα θεωρούν ως το πρώτο βήμα, η Μέρκελ αντέδρασε λέγοντας πως «δεν θεωρεί ότι θα συνεισφέρουν στην τόνωση της ανάπτυξης της ευρωζώνης». Τελεία και παύλα.
Στην πραγματικότητα, το Βερολίνο ανησυχεί πως τα ευρωομόλογα απλά θα ρίξουν όλο το βάρος της χρηματοδότησης των προβληματικών οικονομιών της ευρωζώνης, στους ώμους των Γερμανών φορολογουμένων.
Μπορεί να προέχει το γενικό και συλλογικό καλό, αλλά αυτό δεν αρέσει στους ψηφοφόρους. Θα δεχτεί λοιπόν η Μέρκελ, τον θάνατο του ευρώ;
Οι οικονομικές επιλογές της Γερμανίας μοιάζουν απλές, αλλά δεν είναι. Η χώρα απόλαυσε αρκετά χρόνια εξαγωγικής ανάπτυξης, χάρη σε ένα φτηνό νόμισμα, αλλά τώρα, το κόστος μπορεί να ξεπεράσει τα οφέλη.
Η πολιτική απόφαση που καλείται να πάρει η Μέρκελ είναι σύνθετη, και δεν πρόκειται να γίνει πιο εύκολη στο μέλλον.
Η φυγή από την ευρωζώνη θα θεωρηθεί από τους πολιτικούς της αντιπάλους ως ήττα.
Παράλληλα όμως, αν συνδυαστεί με την κατάλληλη ρητορική και με κατηγορίες εναντίον των τεμπέληδων Λατίνων κ.ά., ίσως να θεωρηθεί ως μια αποφασιστική μορφή εθνικής ηγεσίας.
Όλα κρέμονται από μια κλωστή, και στο τέλος η γεωπολιτική θα δείξει προς την έξοδο της Γερμανίας από το ευρώ.
Όταν το Βερολίνο απέρριψε το σχέδιο ακρωτηριασμού της Ελλάδας που έθεσε ο Γκάιτνερ, η άποψη ήταν ότι οι Γερμανοί πολιτικοί βάζουν πρώτη την χώρα τους και όχι την Ευρώπη.
Ως η κορυφαία ευρωπαϊκή δύναμη, συμφέρει την Γερμανία να κρατήσει τον όποιο πλούτο της Ελλάδας μακριά από τα χέρια της Ουάσιγκτον.
Ο Σόιμπλε, πιο πολύ απ όλους, είναι σχεδόν παρανοϊκός με την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Η δε Μέρκελ θεωρεί την αμερικανική άποψη περί δανεισμού και ποσοτικής χαλάρωσης, ως τρέλα.
Τώρα, η Αμερική θα πρέπει να βρει έναν νέο σύμμαχο στην Ευρώπη, παρά τα όσα έχει επενδύσει τόσες δεκαετίες στην Γερμανία.
Και οι Γερμανοί αποκλείεται να επιτρέψουν στους Έλληνες να είναι ο νέος σύμμαχος των ΗΠΑ.
Για αυτό θεωρείται πιο λογικό, η Γερμανία να βγει από το ευρώ, πολύ πριν από την
Ελλάδα.
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/06/blog-post_4653.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου