Εκθέματα που καλύπτουν χιλιετίες πολιτισμού, αλλά και
νεώτερα που μαρτυρούν την εξέλιξη και διαμόρφωση της λακωνικής κοινωνίας ανά τους αιώνες, φιλοξενούνται με ιδιαίτερη φροντίδα στα κατά τόπους μουσεία των λακωνικών δήμων, προσθέτοντας «πόντους» στην τουριστική ανάπτυξη του νομού.
Η πρώτη Αρχαιολογική Συλλογή ιδρύθηκε στη Σπάρτη το 1833 από το Γερμανό αρχαιολόγο L. Ross, σύντομα όμως καταστράφηκε από φωτιά. 39 χρόνια αργότερα, ο έφορος αρχαιοτήτων Παναγιώτης Σταματάκης περισυνέλεξε 288 αρχαία αντικείμενα, τα οποία και φιλοξενήθηκαν στο μετέπειτα αρχαιολογικό μουσείο Σπάρτης.
Αρχαιολογικό Μουσείο
Ιδρύθηκε το 1875 και στις επτά αίθουσες του νεοκλασικού κτιρίου του φιλοξενούνται ευρήματα της μυκηναϊκής (1600-1100 π.Χ.), της γεωμετρικής (900-700 π.Χ.) και της ρωμαϊκής περιόδου 9700-480 π.Χ.). Στις αίθουσες του εκτίθενται ευρήματα από τις σπουδαιότερες προϊστορικές θέσεις της Λακωνίας, έργα γλυπτικής από τα αρχαϊκά χρόνια έως και τα ρωμαϊκά, προερχόμενα από διάφορες περιοχές του νομού, καθώς και ευρήματα των σωστικών ανασκαφών ανάμεσα στα οποία κατέχουν εξέχουσα θέση τα τμήματα ψηφιδωτών δαπέδων των ρωμαϊκών χρόνων από τη Σπάρτη. Τη σπουδαιότερη θέση κατέχουν τα ευρήματα των μεγάλων ιερών της Σπάρτης. Τέλος, στην έκθεση του μουσείου περιλαμβάνονται λίγα επιγραφικά κείμενα τα οποία φωτίζουν μερικές πλευρές της ιστορίας της Σπάρτης.
Μουσείο Εκκλησιαστικής Τέχνης
Ιδρύθηκε το 1991 στη Σπάρτη με πρωτοβουλία και αποκλειστικές ενέργειες του σεβασμιώτατου μητροπολίτη κ. Ευσταθίου. Στεγάζεται στο β΄ όροφο του Μητροπολιτικού Μεγάρου και φιλοξενείται στο Επισκοπείο, έως ότου αποκτήσει το δικό του χώρο, δεδομένου ότι στόχος του είναι και η δημιουργία ενός τμήματος με καθαρό παραδοσιακό λαογραφικό χαρακτήρα.
Στις συλλογές του υπάρχουν σημαντικές εικόνες πέντε αιώνων, ιερά σκεύη, άμφια καθώς και μία αξιόλογη σειρά χειρογράφων, που προέρχονται από τις Μονές της περιοχής. Πυρήνας των συλλογών του μουσείου και αφορμή της ιδρύσεως του αποτέλεσε η συλλογή εικόνων, την οποία ο κ. Ευστάθιος βρήκε λησμονημένη στην Ι. Μονή των Αγίων Τεσσαράκοντα.
Αρχαιολογικό Μουσείο Μυστρά
Ιδρύθηκε το 1951 και στεγάζεται στο διώροφο κτίριο της δυτικής πτέρυγας της βόρειας αυλής της Μητρόπολης (ναός Αγίου Δημητρίου Μυστρά). Στα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε, η συλλογή του μουσείου εμπλουτίστηκε σημαντικά. Στις συλλογές του περιλαμβάνονται γλυπτά, έργα μικροτεχνίας, κεραμικά, νομίσματα, σπαράγματα τοιχογραφιών, εικόνες, υφάσματα και οργανικές ύλες.
Βοτανικό και Γεωλογικό Μουσείο Ταϋγέτου
Βρίσκεται στην Αναβρυτή και στεγάζεται στις αίθουσες του παλιού Δημοτικού Σχολείου του χωριού. Περιλαμβάνει ενδιαφέρουσα συλλογή βοτανικής, η οποία αποτελείται από πίνακες με εποπτικό υλικό, σκίτσα και φωτογραφίες για τις ζώνες βλάστησης του Ταϋγέτου, όπως επίσης για τα ενδημικά και σπάνια είδη φυτών που συναντάμε σ’ αυτόν.
Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Πελλάνας
Ιδρύθηκε το 1998 στο Καστρί Καστορείου, στο χώρο που μέχρι πρότινος στεγαζόταν το Δημοτικό Σχολείο του χωριού. Το μουσείο διαθέτει εκατοντάδες εκθεμάτων τοπικής ορνιθοπανίδας, πετρωμάτων αλλά και νομισμάτων. Τα ευρήματα έχουν παραχωρηθεί από τον αείμνηστο Παν. Μπελίτσο ως δωρεά στην Τοπική Κοινότητα Καστορείου. Αυτή τη στιγμή το μουσείο παραμένει κλειστό για λόγους συντήρησης τόσο των εκθεμάτων όσο και του κτηρίου.
Αρχαιολογική Συλλογή Μονεμβάσιας
Παρουσιάζει στοιχεία της μνήμης αλλά και της γνώσης μας για την ταυτότητα του «περιώνυμου άστεως» της Μονεμβασίας, η παρουσία της οποίας στη βραχώδη άκρη της Πελοποννήσου μαρτυρείται από τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Η μόνιμη έκθεση περιλαμβάνει αρχαιολογικά ευρήματα-ιστορικές μαρτυρίες της ανθρώπινης δραστηριότητας και καλλιτεχνικής ζωής που αναπτύχθηκε στην περιοχή, από τα παλαιοχριστιανικά χρόνια μέχρι την όψιμη Τουρκοκρατία, αλλά και υποδηλώνουν την επικοινωνία της Μονεμβασίας, εμπορική και πολιτισμική, με άλλες περιοχές.
Η προτεινόμενη για τον επισκέπτη διαδρομή αρχίζει από τη βόρεια εσωτερική όψη του κτηρίου, με μία ομάδα γλυπτών του εξωτερικού χώρου: τα οικόσημα, δυτική συνήθεια που εισάγεται κατά τη Φραγκοκρατία (ανάγλυφο με το λέοντα της Βενετίας, πλάκα του 1525 με ανάγλυφο θυρεό) και τα γλυπτά που έχουν σχέση με το ζωτικό για την Καστροπολιτεία θέμα του νερού και της ύδρευσης (στόμιο στέρνας, πλάκα κρήνης κ.ά.).
Λαογραφικό Μουσείο Βελιών
Ιδρύθηκε από το Σύλλογο των Απανταχού Βελιωτών Λακωνίας «Η Αγία Παρασκευή». Η κατασκευή του κτηρίου ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2004 και ολοκληρώθηκε το 2007.
Το μουσείο βρίσκεται δίπλα στον υπεραιωνόβιο πλάτανο και την παλιά βρύση των Βελιών, που αποτελούν μνημεία και σύμβολα για το χωριό και είναι στενά συνδεδεμένα με την ιστορία του. Στο χώρο αυτό, λίγες δεκαετίες πίσω, χτυπούσε η καρδιά του χωριού, αφού εκεί συναντιόνταν καθημερινά οι χωριανοί για να πάρουν νερό, να ποτίσουν τα ζώα και να πλύνουν οι γυναίκες.
Ο Σύλλογος των Απανταχού Βελιωτών παράλληλα με την κατασκευή του κτηρίου του μουσείου, προχώρησε στη συντήρηση της βρύσης και την ανάπλαση του περιβάλλοντα χώρου.
Λαογραφικό Μουσείο Ρειχιάς
Ιδρύθηκε το 1985 από το ενδιαφέρον του Ρειχιώτη Γιώργου Χ. Μπέλεση να διαφυλάξει και να αναδείξει το πολιτιστικό απόθεμα του Ζάρακα.
Τα εκθέματα είναι κυρίως εργαλεία της γεωργικής παραγωγής και της οικοτεχνίας, ενδυμασίες, φωτογραφικό υλικό από τα κοινωνικά δρώμενα παλαιότερων εποχών και από τη ζωή των μεταναστών, έντυπο υλικό της περιόδου του μεσοπολέμου και οτιδήποτε θα μπορούσε να αποτελέσει ένα συνδετικό κρίκο με το παρελθόν της περιοχής του Ζάρακα.
Το μουσείο σήμερα ανήκει στο Δήμο Μονεμβασιάς και στεγάζεται σε διώροφο πετρόκτιστο οίκημα, χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής ταυτότητας του Ζάρακα.
Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο Μάνης
Στεγάζεται στον ιστορικό πύργο Τζαννετάκη, που βρίσκεται στο γραφικό νησάκι της Κρανάης (Μαραθονήσι). Μέσα από χειρόγραφα, χάρτες, πίνακες κτλ, ο επισκέπτης θα περιηγηθεί στην ιστορία της Μάνης. Το 1978 μεταβιβάστηκε στον ΕΟΤ, ενώ από το 1993 φιλοξενεί την έκθεση που οργάνωσε το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών με τίτλο «Περιηγητές στη Μάνη 15ος-19ος αιώνας.
Μουσείο Πύργου Πικουλάκη
Στο ιστορικό και διατηρητέο μνημείο-πύργο, πρώην ιδιοκτησίας Πικουλάκη, φιλοξενείται η μόνιμη έκθεση με τίτλο «Ιστορίες θρησκευτικής πίστης Μάνη όπου παρουσιάζονται και ερμηνεύονται εκκλησιαστικά μνημεία. Μεταξύ των εκθεμάτων ξεχωρίζουν αντιπροσωπευτικά δείγματα γλυπτών, μέσα από τα οποία καταγράφεται η ανάπτυξη της μαρμαρογλυπτικής στη Μάνη κατά τη μεσοβυζαντινή περίοδο, καθώς επίσης, και αντικείμενα μικροτεχνίας από τις ανασκαφές του Νικολάου Δρανδάκη στο Τηγάνι.
Ο χειρόγραφος κώδικας (Τετραευάγγελο) από τη μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Καρδαμύλης και το ξυλόγλυπτο μανουάλι από τη μονή Ντεκούλου, αποσπούν την προσοχή ανάμεσα στα εκκλησιαστικά και λειτουργικά αντικείμενα. Στη βιβλιοθήκη του Μουσείου, ο επισκέπτης μπορεί να συμβουλευθεί έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις ενώ στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Μουσείου προβάλλεται video με θέμα την παραδοσιακή ζωή στη Μάνη.
Μουσείο Νεολιθικού Πολιτισμού Διρού
Στην είσοδο του προϊστορικού σπηλαίου της Αλεπότρυπας στο Διρό, εκτίθενται τα ευρήματα των ανασκαφών που έφεραν στο φως τη ζωή μιας πολυάνθρωπης και δυναμικής νεολιθικής κοινότητας που έζησε και άκμασε εντός του σπηλαίου από το 5300 ως το 3200 π.Χ. Το σπήλαιο, που ανακαλύφθηκε τυχαία το 1958, εξερευνήθηκε συστηματικά για τέσσερις δεκαετίες από τον αρχαιολόγο Γ. Παπαθανασόπουλο. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως σπουδαία ευρήματα με τα παλαιότερα από αυτά να χρονολογούνται το 6000 π.Χ.
Η έκθεση περιλαμβάνει νεολιθικά ειδώλια, λίθινα και οστέινα εργαλεία, πήλινα αγγεία, σύνεργα υφαντικής, όπλα, κοσμήματα και πολλά μικροαντικείμενα που υποδηλώνουν τον πλούτο και το μέγεθος της νεολιθικής κοινότητας του Διρού. Τη συλλογή ολοκληρώνουν οστά θηραμάτων, ευρήματα από ομαδική ταφή και ο ανθρώπινος σκελετός μιας γυναίκας που τοποθετείται στην τελευταία περίοδο κατοίκησης του σπηλαίου (3200 π.Χ.) πριν αυτό φραχτεί από μεγάλο σεισμό.
Μέσα στο φυσικό χώρο του σπηλαίου, το Μουσείο φέρνει τον επισκέπτη κοντά στον τρόπο ζωής, τις καθημερινές συνήθειες, τα τελετουργικά και τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις των ανθρώπων της νεολιθικής εποχής.
Μουσείο Ελιάς και Ελληνικού Λαδιού
Το Μουσείο της Ελιάς και του Ελληνικού Λαδιού είναι ένας οργανωμένος πολυχώρος, όπου ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει την εξέλιξη στους τρόπους παραγωγής του λαδιού, ξεκινώντας από τις αρχαίες τεχνολογίες και φτάνοντας μέχρι το Βυζάντιο και την πρωτοβιομηχανική περίοδο. Ξεχωρίζουν από τα εκθέματα τα απολιθωμένα φύλλα ελιάς ηλικίας πενήντα χιλιάδων και πλέον ετών από τη Σαντορίνη, αναφορές γραμμένες σε Γραμμική Β’ αλλά και πολλά έργα τέχνης. Το μουσείο βραβεύτηκε από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής ως ένα από τα καλύτερα και αρτιότερα κτήρια της τελευταίας πενταετίας στην Ελλάδα.
Το Μουσείο ανήκει στο Δίκτυο Μουσείων του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς. Στεγάζεται στο χώρο της παλιάς Ηλεκτρικής Εταιρείας, η χρήση του οποίου παραχωρήθηκε στο Ίδρυμα από τον Δήμο Σπαρτιατών. Το έργο εντάχθηκε στο Περιφερειακά Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Πελοποννήσου και χρηματοδοτήθηκε από το Β και το Γ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Λεϊμονίτειο Λαογραφικό Μουσείο
Σε μια εποχή όπου οι αξίες διέρχονται κρίση, η ιστορία λησμονιέται, ο πολιτισμός βάλλεται, το Λεημονίτειο Λαογραφικό Μουσείο, έρχεται να ξυπνήσει αναμνήσεις, να φέρει θύμησες και νοσταλγία.
Εγκαινιάσθηκε στις 12/9/2010 στο Λεήμονα, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Νέοι Ορίζοντες», ο οποίος με αγάπη, μεράκι και σεβασμό, συγκέντρωσε στο χώρο αυτό παλαιά αντικείμενα, δημιουργήματα μιας άλλης εποχής. Αντικείμενα που ξυπνούν ποικίλα συναισθήματα σε όλους τους λάτρεις της λαϊκής παράδοσης και του πολιτισμού μας.
Αλέτρια, πυθάρια, αλωνίστρες, στρωφιλιές, καντάρια, παλάτζες, χάλκινα, αργαλειός, υφαντά, προικιά, ραπτομηχανές, ραδιόφωνα, γραμμόφωνα, νομίσματα, μπαούλα, κασέλες, καρβουνοσίδερα, παλιές φωτογραφίες, σκαφίδια, σοφράδες, εργόχειρα και άλλα πολλά σε μια άρτια και οργανωμένη παρουσίαση, που θα σας προσφέρει μοναδικές στιγμές ηρεμίας, νοσταλγίας και υπερηφάνειας.
Μουσείο της Νεότερης Σπάρτης
Δημιουργήθηκε από το Δήμο Σπάρτης και την Πνευματική Εστία Σπάρτης και φιλοξενείται στο νεοκλασικό κτίριο της Πνευματικής Εστίας της πόλης, που βρίσκεται στην συμβολή των οδών Λυκούργου και Χαμαρέτου.
Το Μουσείο Νεότερης Σπάρτης αποτελεί θεματοφύλακα πολιτιστικών αγαθών, εξετάζει το παρελθόν για να φωτίσει το παρόν και να ανιχνεύσει το μέλλον της πόλης.
Δημιουργήθηκε με σκοπό να καταγράφει οτιδήποτε σχετίζεται με την πόλη και να πληροφορεί κάθε νέα γενιά Σπαρτιατών, πώς δημιουργήθηκε κι εξελίχθηκε η Λακωνική πρωτεύουσα με την πανάρχαια ιστορία, σ’ ένα σύγχρονο αστικό κέντρο της Πελοποννήσου.
Η μουσειακή έκθεση αρχίζει με αναφορές στη Φιλική Εταιρεία, στην Επανάσταση του 1821 και σε οικογένειες του Μυστρά που αργότερα συγκαταλέγονται μεταξύ των πρώτων οικιστών της Σπάρτης. Συνεχίζει με το Διάταγμα του Όθωνα για την ανίδρυση της πόλεως το 1834 και προχωρεί παρουσιάζοντας επιλεκτικά τους σπουδαιότερους σταθμούς από την πολεοδομική, οικιστική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της.
Λαογραφικό Μουσείο Κοίτας
Το Λαογραφικό Μουσείο Γ. και Κ. Μουρκογιάννη στην Κοίτα του Δήμου Ανατολικής Μάνης εγκαινιάστηκε τον Αύγουστο του 2012.
Στεγάζεται σε μανιάτικο πύργο και αποτελείται από εφτά αίθουσες με αντικείμενα από όλη την Πελοπόννησο, όπως όπλα από την επανάσταση του ΄21, νομίσματα της δραχμής από διάφορες εποχές, πιθάρια, μύλους και πολλά άλλα, που ξυπνούν αναμνήσεις στους μεγαλύτερους και ενημερώνουν τους νεώτερους.
πηγη
Μουσεία στη Λακωνία · Λακωνικός Τύπος · Ανεξάρτητη Ημερήσια Εφημερίδα · Νεα Λακωνία - Σπάρτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου